Wbrew popularnym przekonaniom o doskonałości i niezawodności nowoczesnej technologii cyfrowej, nie zapewnia ona trwałości zapisu danych, informacji i wiedzy. Coraz poważniejsze staje się zatem zagrożenie utratą znacznych zasobów nauki i kultury, których cyfrowy zapis nie jest poddawany odpowiednim zabiegom archiwizacyjnym. Świadomość tego poważnego problemu nie jest jeszcze powszechna, ale dyskusje o jego rozwiązaniach wśród specjalistów toczą się już od dłuższego czasu, a w wielu krajach już wypracowano i na szeroką skalę wdrożono skuteczne metody trwałej ochrony cyfrowych zasobów, określanej mianem archiwizacji cyfrowej. Jednak w Polsce kwestie te ciągle nie zostały systemowo i efektywnie rozwiązane, a im większe stają się cyfrowe zasoby nauki i kultury, tym bardziej niepokoi brak takich rozwiązań. (…) Książka Anety Januszko-Szakiel dotyczy więc zagadnienia złożonego i wielkiej wagi, które wymaga pilnych rozstrzygnięć w skali zarówno ogólnokrajowej, jak i na szczeblach lokalnych. Szczególnie cenne jest to, że Autorka podjęła w tej książce udaną próbę całościowego spojrzenia na problematykę archiwistyki cyfrowej, obejmując nim zarówno dostępne metody, narzędzia techniczne, modele organizacyjne i uwarunkowania prawne, jak i rozpoznane w innych krajach skuteczne praktyki i modele działań, obecną sytuację w Polsce oraz własną propozycję dostosowanych do niej rozwiązań. Dodać też warto, że Autorka należy do wąskiego grona uznanych polskich specjalistów w dziedzinie archiwizacji cyfrowej, co znajduje odzwierciedlenie w wysokim poziomie merytorycznym przedstawionych w książce analiz i rekomendacji. (…) Będzie to ważna, aktualna i bardzo potrzebna lektura dla bibliotekarzy, archiwistów i muzealników oraz wszystkich tych, którzy zajmują się tworzeniem i zarządzaniem kolekcjami cyfrowymi. (Z recenzji prof. dr hab. Barbary Sosińskiej-Kalaty)