Jak czytamy w recenzji dr. hab. prof. UP Krzysztofa Czekaja, całość może przywodzić na myśl Kwestię Miejską Manuela Castellsa, ale nawet bez tego nawiązania do klasyka socjologii miasta przedstawiona do recenzji monografia jest istotna dla współczesnej polskiej socjologii z kilku powodów. Po pierwsze, choćby z poznawczego punktu widzenia, dlatego że socjologiczna analiza problemów społecznych w średnich polskich miastach to współcześnie niezbyt często podejmowany problem badawczy. Większość badaczy prawdopodobnie przyjęłaby tezę, że dramatyczny stan małych i średnich miast i miasteczek w Polsce można określić jedynymi adekwatnymi w tym kontekście terminami: depopulacja i dezorganizacja społeczna. Maciej Drwięga swoją monografią dowodzi, że istnieje konieczność i potrzeba społeczna diagnoz miejskich i ich monitoringów, potwierdzając jednocześnie starą tezę ojca socjologii Augusta Comta, że aby zmienić, trzeba najpierw poznać. Po drugie, brak jest pogłębionych badań kondycji społecznej, ekonomicznej i politycznej polskich miast średnich i małych, które bardzo ich potrzebują dla kreowania swojej przyszłości i pomagania ich, niejednokrotnie starzejącym się i starym, mieszkańcom. Autor wykazał się erudycją, pracowitością i systematycznością w prezentacji swojej koncepcji badawczej i jej operacjonalizacji (....). Jest to tym samym jedna z zauważalnych i - należy podkreślić - nielicznych polskich socjologicznych prób empirycznego rozpoznania i ukazania uwarunkowań problemów społecznych w średniej wielkości miastach polskich, na przykładzie jednego z ważniejszych centrów Podkarpacia, tj. Sanoka. (…)”.