Książka jest niezwykła, bo opisuje świat widziany oczami kota. Nie jest to dobry, przyjazny świat - bohaterka książki, Babunia, to stara kotka mieszkająca w schronisku dla zwierząt. "Kocim" językiem, bardzo zresztą pięknym i poetyckim, opisuje smutną, schroniskową rzeczywistość. Autorką ksiązki jest Katarzyna Ryrych - nauczycielka w gimnazjum w Wieliczce, opiekunka starej kotki przygarniętej z przytuliska. Jak widać, nie trzeba być zwierzęcym psychologiem, żeby wiedzieć (i umieć pięknie opisać!) co gra w duszy samotnego, bezdomnego zwierzaka. Bohaterka - Babunia - to stara kotka, która spędza życie w schronisku dla zwierząt w Mielcu. Mieszka w przytulisku w towarzystwie wielu innych, bezpańskich kotów. Na kartkach "swojego pamiętnika" snuje opowieści o sobie i swoich towarzyszach, o trudnym i smutnym losie samotnych, bezpańskich zwierząt. Opowiada o wzajemnej opiece, jaką otaczają się koty, o przyjaźniach i wrogości w kociej ferajnie, o chorobach i śmierci, ale także radości życia i akceptowaniu rzeczywistości takiej, jaką po prostu jest. "Pamiętnik" nie jest bajką dla dzieci - dużo tu smutnej prawdy o nas samych - o ludzkiej beztrosce i braku skrupułów przed oddaniem zwierzaka, z błahego powodu, do schroniska. Czytając te gorzkie prawdy o ludziach pisane "kocim pazurkiem", wydaje się oczywistym, że nie jesteśmy jedynymi myślącymi i czującymi istotami na Ziemi. Bo zwierzęta, tak samo jak ludzie, potrzebują przyjaźni, ciepłego domu, poczucia przynależności i bezpieczeństwa. Po prostu dobrego życia...[pl. euroanimal. eu].