Antologia poezji polsko-łacińskiej : 1470-1543

Książka

W koszyku

oceń

Antologia poezji polsko-łacińskiej : 1470-1543 / tłumaczenie Kazimiera Jeżewska ; opr. Antonina Jelicz. - Wydanie 2 zmienione. - Szczecin : Glob, 1985. - 350, [2] strony, [32] strony tablic, [1] karta tablic kolorowych : ilustracje, faksymile, fotografie, portrety ; 21 cm.

Autor

Jeżewska Kazimiera. Tłumaczenie Jelicz Antonina (1923-2004). Wstęp Grzegorz z Sanoka (ok. 1407-1477) Kallimach Filip Buonaccorsi (1437-1496) Celtis Konrad (1459-1508) Korwin Wawrzyniec (ok. 1465-1527) Jan z Wiślicy (ok. 1485-ok. 1520). Bellum Prutenum Hussowski Mikołaj (ok. 1480-po 1533). Carmen de statura, feritate ac venatione bisontis Krzycki Andrzej (1482-1537) Dantyszek Jan (1485-1548) Janicki Klemens (1516-1543) Paweł z Krosna (ok. 1470-ok. 1517)

Forma i typ

Książki Poezja

Przynależność kulturowa

Literatura polsko-łacińska

Temat

Grzegorz z Sanoka (ok. 1407-1477) Kallimach, Filip Buonaccorsi (1437-1496) Paweł z Krosna (ok. 1470-ok. 1517)

Gatunek

Antologia Elegia Epitafia (gatunek literacki) Pieśń (gatunek literacki) Wiersze

Jest sprawa oczywistą, że poezja kunsztowna, uprawiana przez ludzi najbardziej wykształconych, obeznanych z obcymi wzorcami nie mogłaby powstać w języku polskim. W tej epoce nie udźwignąłby jeszcze takich zadań. Większość piśmiennictwa średniowiecznego w Polsce powstawała w języku łacińskim, który dzięki temu doskonalił się w niezliczonych traktatach, wierszach, mowach i daleko już odszedł od łaciny „barbarzyńskiej”. Miał przetarte drogi do dalszego usprawniania, był językiem szkoły, dokumentu, Kościoła, zrozumiałym dla całej wykształconej Europy. Literatura w tym języku nie natrafiała na przeszkody w rozpowszechnianiu poza granicami własnego kraju. W Polsce czytano i chwalono poezję Kallimacha i Celtisa, „Poemat o żubrze” Hussowskiego przeznaczony był dla papieża, który wówczas nie był Polakiem, wielki Erazm czytywał i wyrażał się z najwyższym uznaniem o twórczości Krzyckiego, a Dantyszka wielbili lub polemizowali z nim dyplomaci, uczeni, biskupi europejscy. To, co powstawało w języku polskim, nie trafiało na Zachód, nie miało szans przekroczenie granic Polski. Język utworów polskich XV w. był jeszcze na zbyt wczesnym etapie rozwoju, by mógł stać się sprawnym narzędziem literackim (ze „Wstępu”).

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-1 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Wyd. 1 pod hasłem : Jelicz Antonina Tekst oparty na edycji PIW, 1956 Bibliogr. s. 39